Hugsar du?

Flabb flabb flabb.

Sjekk ut http://gymsokk.blogspot.com/ - gymsokkens venner!

Våren er her. Endeleg.

I dag kom det lilla blomar på busken i hagen.

Dette er meg:

Astrid liker å holde dags og helgekurs
Astrid liker ikke, som de fleste lærere, at det foregår festing midt i uka
Astrid liker sprang best, men synes også det er gøy å galoppere på tur
Astrid liker ikke urettferdighet og løgn
Astrid liker å reise i både inn og utland, og er et par ganger i året i Syden
Astrid liker ikke å bli tatt på fersken når hun er på sjekkeren
Astrid liker best
Astrid liker toner og diskusjoner du har fanget
Astrid liker å skrive på nynorsk (sant, sant)

Vil du vite kva du likar? Google namnet ditt og "liker". Døme: Astrid "liker". Kjekt å gjere når ein ikkje har noko anna å finne på!

Eg gjer kva som helst!

Påsje (for å sei det som ein ekte stril)

Ferien byrjar i ekte Bjørke-stil med at familien vart sjuk ein etter ein. I går var det min og mamma sin tur, og i dag er det Per Inge som må liggje i senga. Stakkars Per Inge. Han har spydd tre gongar, og det har han ikkje gjort på mange mange år. Men eg trur han kjem til å bli frisk til i morgon. Når begge oss kjenner oss friske og fine, håpar vi at det blir tid til ein tur til Sunnmøre, til pizzabygda Stranda.

Elles har eg lest mykje blogg desse dagane. Kristina og Rebecca sin er spesielt kjekk å lese på. Dei reiser verda rundt, og eg er litt misunneleg på dei. No er dei i Australia, og eg håpar dei kosar seg. Eg skal òg ut og reise ein gong, det vil eg.

Elles såg eg eit program på fjernsyn i dag; Marathon Love. Det var om ekte kjærleik. Ein mann og ei dame skulle gifte seg. Nokre dagar før bryllaupet vart ho utsett for ei bilulykke og vart merka for livet, både fysisk og psykisk. Men han skulle ha ho likevel. Dei gifta seg, og kvar dag hjelper dei kvarandre gjennom dagane. Han hjelper ho med å trene opp att kroppen. Han spring med ho kvar dag, ho i rullestol, han med joggesko. Dei fullførte Boston Marathon på 3 timar og 25 minutt. Og han takka Gud kvar dag for livet sitt. Eg vart litt rørt. Det var ekte kjærleik.

No ventar eg berre på at Per Inge skal bli frisk. Og så vil eg ha mat. Eg går og finn meg litt mat.

Eg må betale restskatt. Skikkeleg surt. Heldigvis var det ikkje så mykje. Men det hadde jo vore kjekt å få noko att. Eit par tusen kanskje. Men men. Sånn er livet, og det må eg berre leve med.

Forresten, når det gjeld pengar så ordnar det seg alltid på eit eller anna vis. Vi bur i eit av verdas rikaste land. Trur ikkje vi har så mykje å bekymre oss for. Viss det blir knipe, så har vi jo alltids eit piano, eit fjernsyn, ein sykkel, eit stereoannlegg, ein iPod, ein datamaskin eller noko anna å selje. Vi slit ikkje for å seie det sånn. Men eg har ikkje lyst til å selje pianoet mitt. Difor gjer eg det ikkje.

I morgon reiser eg heim til påske. Eg merkar at ferien nærmar seg. Eg får så lyst på mat nemleg. I går laga eg rullekake, og den vart skikkeleg god. Både eg, Solbjørg, Sven Arne og heile bibelgruppa var samd.

Solbjørg er snill og let meg få køyre bilen hennar heim til påske. Det blir første gongen eg køyrer så langt aleine. Eg gler meg. Eg skal kjøpe meg svele på ferja.

Sidan det er ferie i morgon, kanskje eg skulle ha vaska litt klede?